Bartek Frączek

Bartosz Frączek urodził się w 1974 roku w Częstochowie, gdzie mieszka i pracuje do dziś. Tamże ukończył studia w Instytucie Plastyki WSP, doktorat obronił na krakowskiej ASP. Jest artystą mającym ugruntowaną pozycję na polskim rynku sztuki, autorem 70 wystaw indywidualnych i prawie 200 zbiorowych na całym świecie.
Twórczość własną i pracę pedagoga łączy z animacją życia artystycznego. Jest m.in. pomysłodawcą i współorganizatorem cyklicznego sympozjum „Natura – zapis – dzieło” oraz Międzynarodowego Biennale Miniatury w Częstochowie.
Swoje prace tworzy w cyklach malarskich. Ich tematyka nawiązuje do znanych i najchętniej eksploatowanych na niwie malarstwa wątków. Najbardziej dla niego charakterystyczne są wizerunki kobiety, którą umieszcza w otoczeniu będącym jakby emanacją jej samej. Muza i zmysłowy świat, który pociąga malarza, stanowią integralną całość. Obrazy te są afirmacją przyjemności, jaką daje kontemplacja wizualnego aspektu rzeczywistości i adorują kobiecość, intrygującą odmiennością, wręcz egzotyką, stąd upodobanie do egzotycznej scenerii i atrybutów rodem z tropików. Pochwała codzienności, unikanie patosu i moralizatorstwa, stanowią ukłon w stronę fowizmu, którego dziedzictwo widoczne jest również w śmiałym operowaniu kolorem – czystą nasyconą barwą, potęgującą pozytywny przekaz i będącą głównym środkiem wyrazu.
Obrazy Frączka utkane są z najróżniejszych aluzji kulturowych . Na tym tle wyróżniają się przedstawienia Infantki – leitmotiv jego twórczości – które są przykładem postmodernistycznej gry, jaką artysta prowadzi z widzem. Tytuły jego obrazów czynią je intertekstualnymi, odsyłają do literatury, postaci znanych z historii sztuki, a z treścią prac korespondują cytaty stylistyczne: secesyjny ornament, fantastyczne zwierzęta wprowadzające nieco surrealistyczny nastrój czy nuta ludyczna, zabawowa, map umieszczanych nieważko znaków jak u Joana Miro. Feeria barw idzie w parze z festiwalem form – przedmiotów, które staja się znakiem, z założenia są dekoracyjne i mają cieszyć oko odbiorcy. Oko zaś samego artysty wydaje się do nas mrugać, co wzmacnia postmodernistyczne konotacje sztuki Frączka. Kolejnym toposem, wiodącym prym w wypowiedzi artystycznej Frączka jest miasto, które z pasją portretuje, pozostając w charakterystycznym dla siebie nastroju afirmacji. Wchodząc w delikatny romans z impresjonizmem tworzy osobiste reminiscencje z podróży po świecie. Dotychczas artysta sportretował min. takie miasta jak: Hamburg, Berlin, Lizbona, Paryż, Praga, Madryt, Rzym, Wiedeń, Graz, Kilonia, Budapeszt, Florencja, Antwerpia, Bruksela, Nowy York. Rodzinne miasto Bartosza – Częstochowa, zaprezentowało jego prace jako wizytówkę miasta w postaci wielkoformatowych wydruków prezentowanych na ogrodzeniu Ambasady RP w Pradze.