Diabeł w wannie – reprodukcja (print)

Obraz ten mógłby pełnić rolę manifestu twórczego Edwarda Inglota. Muzyka – w oderwaniu od której nie można rozpatrywać malarstwa tego artysty – staje się tutaj jego bezpośrednim motywem. W przypadku Inglota ta dziedzina sztuki jest integralnym elementem życia i jego dzieła. Jest pasją i natchnieniem. Utożsamia ją z malarstwem nazywając swoje obrazy pieśniami, te zaś są dla niego „modlitwą anioła”. Trzy różne sposoby sięgania absolutu – malarstwo, muzyka i modlitwa – apologia tych form ekspresji była być może założeniem owego przedstawienia. Nie mogło zabraknąć tutaj pierwiastków erotycznych i kobiety, która zdaje się tym razem nie tylko występuje w roli muzy, ale jest metaforą samej muzyki a w szerszym znaczeniu kreacji?