W intencji autorki, jest to obraz kontemplacyjny. Malarka chce zwrócić uwagę na wartość rzemieślniczej pracy w otoczeniu przyrody, której widok napawa spokojem i skłania do refleksji. W przedstawieniu tym obecne są typowe dla Kowyni wątek potrzeby harmonii i próba oswojenia i poskromienia otaczającego świata. Używa do tego celu uproszczonych form i syntetycznych plam barwnych a piony pni dodatkowo wzmacniają statyczność przedstawienia.