„Malowanie przedmiotów zawsze budzi skojarzenia z malarstwem holenderskim XVII wieku, z twórczością mistrzów martwych natur. Mazusia łączy z nimi dostrzeganie wartości malarskich w najprostszym wycinku rzeczywistości, różni jednakże znacznie sposób malowania. W przeciwieństwie do bogactwa i wybujałości form martwych natur Holendrów obrazy Mazusia odznaczają się skromnością i oszczędnością środków wyrazu. Artysta najwyraźniej preferuje puste przestrzenie, gładkie tła, aby tym dobitniej uwypuklić piękno zwykłego, niepozornego, często pojedynczego, samotnego obiektu.” Izabela Kania